پیدرا سفید یک عفونت قارچی سطحی نسبتاً نادر است که بر روی ساقه انتهایی مو تأثیر می‌گذارد. این عفونت توسط قارچ‌هایی از محیط زیست و کلونیزه‌کننده‌های پوست، عمدتاً از جنس تریکوسپورون (Trichosporon)، ایجاد می‌شود. سایر گونه‌های مرتبط شامل آکرومونیوم (Acremonium)، بروی‌باکتریوم (Brevibacterium)، کاندیدا (Candida) و کلادوسپوریوم (Cladosporium) هستند. هم‌عفونتی با گونه‌های کورینه‌باکتریوم (Corynebacterium) نیز گزارش شده است.
نشانه‌ها و علائم: پیدرا سفید به صورت تراکم‌های گره‌ای نرم، سفید، کرم سفید یا قهوه‌ای روشن در طول ساقه انتهایی مو ظاهر می‌شود. این تراکم‌ها به صورت نامنظم توزیع شده و ممکن است به هم متصل شده و ساختارهای لوله‌ای را تشکیل دهند. این تراکم‌ها به راحتی از ساقه مو جدا می‌شوند. این عفونت مزمن است و معمولاً بدون علامت است، اگرچه ممکن است باعث شکستگی مو شود. شایع‌ترین محل تحت تأثیر پیدرا سفید، پوست سر است، اما موهای ناحیه تناسلی، زیر بغل و صورت نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. نوعی از پیدرا سفید که در پوست سر ظاهر می‌شود، بیشتر شبیه تینئا کاپیتیس (tinea capitis) است و با هیپرکراتوز (hyperkeratosis) و آلوپسی (alopecia) با یا بدون تراکم در طول ساقه مو همراه است.
جمعیت در خطر: افراد مبتلا به پیدرا سفید می‌توانند در هر سن، جنس و نژاد/قومیتی باشند، اما این عفونت بیشتر در کودکان دختر جوان شایع است. این بیماری در مناطق اقلیمی معتدل و نیمه‌گرمسیری، از جمله بخش‌های زیادی از آمریکای جنوبی، آفریقا، اروپا، خاورمیانه، جنوب شرق آسیا، هند و ژاپن یافت می‌شود. این بیماری به طور تاریخی به ندرت در ایالات متحده رخ داده است، اگرچه تعداد موارد مستند در حال افزایش است، از جمله در مناطق شمال شرقی و جنوب شرقی ایالات متحده.
عوامل خطر: عوامل خطر مهم برای توسعه پیدرا سفید شامل موهای بلند، استفاده از نوار مو یا لوازم جانبی مو، موهای مرطوب، زندگی در منطقه بومی، رطوبت، بهداشت شخصی نامناسب و هیپرهیدروز (hyperhidrosis) است. انتقال از طریق تماس فرد به فرد نادر است.
ملاحظات در بیماران با نقص ایمنی: بیماران با نقص ایمنی می‌توانند به عفونت قارچی منتشر شده از گونه‌های تریکوسپورون (Trichosporon) مبتلا شوند که ممکن است به سپسیس (sepsis) شدید و تهدیدکننده زندگی منجر شود. علائم پوستی انتشار شامل پاپول‌ها و ندول‌های پورپوریک گسترده با نکروز مرتبط است. این حالت بیشتر در بیمارانی با نوتروپنی (neutropenia) دیده می‌شود (از جمله بیماران با بدخیمی خونی و کسانی که تحت شیمی‌درمانی هستند)، اگرچه با سایر علل نقص ایمنی، از جمله ایدز (AIDS)، نیز مستند شده است. در اکثر موارد گزارش‌شده، اشاره‌ای به پیدرا سفید پیشین نشده است.